Blog

Ziekte, sterven en de dood zijn in onze tijd geen populaire onderwerpen. Goed leven en geluk zien we het liefst in de context van gezondheid, welstand en welzijn. Het sterven en de dood schuiven we liever zover mogelijk voor ons uit.

Daarmee miskennen we niet alleen de potentiële geluksbeleving van mensen met een progressieve ziekte of van mensen die zich in hun laatste levensfase bevinden. Wij miskennen ook hun wijsheid die het gevolg is van de actualiteit van het sterven in hun leven. In het boeddhisme heeft men de wijsheid van stervende mensen opgetekend in geschriften als het Tibetaanse dodenboek. Wat wij missen in onze cultuur is de eerbied voor de wijsheid van mensen voor wie het sterven nabij is.

Onze focus op het hedendaagse geluk werkt de neiging in de hand om vast te houden aan de gezondheid, welstand en welzijn die we nu hebben. Dat maakt ons minder weerbaar als het tegenzit. We raken daardoor gemakkelijker van slag en we zijn sneller boos of gedeprimeerd. Als we ons perspectief op geluk veranderen, veranderen we niet het gegeven dat we ziek zijn of kunnen worden en uiteindelijk zullen sterven.

De acceptatie van de tijdelijkheid van het hedendaagse geluk, en dat dit morgen zomaar voorbij kan zijn, is vanuit een ander perspectief een bron voor diep spiritueel inzicht. In de boeddhistische filosofie is dit inzicht een fundamentele stap om onze onwetendheid die de bron van ons lijden is op te heffen. Onwetendheid is dan een van de belemmeringen voor de verlichting die iedereen deel kan worden.

De dood is een vrucht die moet rijpen

Door het sterven als een actueel gegeven te zien wordt het een spiegel die je confronteert met je zelf en met de keuzes die je hebt gemaakt voor je levenswijze. Veel mensen die in het ziekenhuis een slecht nieuws bericht hebben gehad, kunnen je hier meer over vertellen. Volgens de schrijver Rainer Maria Rilke lijkt de dood als je jong bent nog ver weg en kun je je voorstellen dat de dood op jonge leeftijd is als een vrucht die nog moet rijpen alvorens van de boom te vallen.

Dat is een mooi beeld dat vooral iets zegt over het ontwikkelingsproces waarin de jongere zich bevindt. Als het sterven dichterbij komt wordt aldus Rilke de dood rauwer, meer als het pijnlijke en bloederige baren van een kind. Er komt iets nieuws uit jou voort, dat nog even met de navelstreng aan jouw vastzit. Dan zal het zich losmaken en steeds meer afstand nemen.

Vanuit dit beeld kun je de dood zien als een nieuw leven dat zich steeds verder verwijdert van het leven dat je nu leeft. Dat wil niet zeggen dat je niets kunt of mag zeggen over dat nieuwe leven. Denken over het leven voorbij onze persoonlijke dood kan zinvol zijn voor onszelf en voor anderen.

Sterven is als het begin van een verre reis

Ik zie het sterven als de aanvang van een verre reis, met het verschil dat de deur waardoor je terug naar huis kunt gaan in het slot valt en er geen weg terug is. Als ik tijdens vakantie ga reizen lees ik ter voorbereiding graag boeken over het reisdoel en fantaseer ik hoe het eruit zal zien, wetende dat de werkelijkheid altijd anders is. Mijn verwachtingen en plezier in de reis geven mij al een beetje het gevoel dat de reis is begonnen. Tegelijkertijd temper ik daarmee ook de gevoelens van vrees en onrust die bij mij ook altijd opkomen als er een reis op komst is.

sterven een reis

Zo is het ook met het sterven en de dood. Ook daar verdiep ik mij graag in. Ik vind het interessant te lezen of horen hoe anderen over het sterven en de dood denken, met als lichtend voorbeeld Het Tibetaanse boek van leven en sterven. Ook ervaringen tijdens sjamanistische ceremonies en de bijbehorende lessen van Maestro Lucho hebben mij inzichten gebracht over het leven voor en na het sterven. Door mij op deze manier te laten inspireren heb ik niet alleen mijn vrees en onrust getemperd, maar ook mijn plezier gevoed van het vooruitzicht op deze ultieme reis.

" Als we accepteren dat de natuur van ons allemaal is, dan kunnen we elkaar voor de ondergang behoeden. We moeten opnieuw leren naar de natuur te luisteren, zoals de heilige Franciscus deed. Paus Franciscus "
Workshop tai-chi healing
Datum 2 december 10:00 - 15:00
Boek deze activiteit!

Healing volgens het boeddhisme en taoïsme heeft te maken met 'heel' worden. Gedurende ons leven lopen we als gevolg van lichamelijke en psychische trauma's, ongezonde gewoontes en infectieziektes blokkades op, waardoor onze energie niet meer goed doorstroomt. Ons energielichaam is daardoor niet meer een geheel. Healing of 'heel maken' gaat over het herstellen van die energiedoorstroming.

Wanneer onze energie is geblokkeerd, heeft dit in eerste instantie een negatieve invloed op onze vitaliteit. We hebben dan minder weerstand en zijn gevoeliger voor stress en infecties. Op lange duur kan dit tot chronische klachten en ernstige ziektes leiden. In ieder geval zullen we daardoor op latere leeftijd meer beperkingen hebben en zal het onze geluksbeleving negatief beïnvloeden.

Jezelf en anderen 'helen'

Bij deze introductieworkshop 'healing met taiji krachten' kijken we in eerste instantie hoe we onszelf heel kunnen maken, oftewel onze blokkades kunnen opheffen. Je leert je geest te kalmeren en van daaruit je energie te activeren. Wanneer je energie actief is wordt de doorstroming zo krachtig dat je alle blokkades kunt opheffen.

Daarnaast leer je hoe je anderen kunt helpen om heel te worden. Je leert hoe je op een mentale en intuïtieve manier diagnoses kunt stellen over de staat van het energielichaam van iemand anders en wat je kunt doen om specifieke blokkades op te heffen.

Benodigdheden

  • Schrijfbenodigdheden
  • Gemakkelijk zittende kleding
  • Ligmatje
  • Eventueel zitkussen
  • Eten en drinken

Belangstelling?

Meld je dan voor 18 november aan voor €60.
De lessen vinden plaats van 10 tot 15 uur.
Zorg dat je een kwartier van tevoren aanwezig bent,

Locatie

Ark van Oost
Cipresstraat 154
6523 HR Nijmegen

Stichting YinYang Harmony

Frans van Heel

 06 543 45 231

[email protected]

Volg ons op Facebook