Tai-chi, de meest spirituele discipline

Bij mijn tweede bezoek aan maestro Lucho Florez afgelopen december liet hij regelmatig vallen dat naar zijn inzicht tai-chi de meest spirituele discipline was. Hij dacht dat de komende decennia tai-chi van veel betekenis zou kunnen zijn voor de mensen die in deze donkere tijden op zoek zijn naar spirituele verlichting. Omdat hij dit tijdens ons bezoek vaak zei in samenhang met mijn tai-chi meesterschap, dacht ik dat hij mij in het ootje zat te nemen. Relativerende grappen om iemands ego te kietelen zijn hem namelijk niet vreemd.

Voor de buitenstaander is het goed te weten dat maestro Lucho een sjamaan is die aan de rand van de jungle woont in het zuiden van Colombia. Zes jaar geleden was ik voor de eerste keer bij hem en nam ik deel aan een vijftal intense en leerzame ceremonies. Lucho trekt al decennialang patiënten, wetenschappers, spirituele zoekers en leerlingen vanuit eigen land, Europa, Japan, Zuid-, Midden- en Noord-Amerika. Hieronder zie je zijn tuin met op de achtergrond de moloka oftewel ceremonieruimte.
.

Tai-chi tijdens ceremonies

Lucho beoefent zelf geen tai-chi, maar is er via zijn bezoekers wel bekend mee. Tijdens de ceremonies die hij geeft zitten en liggen de mensen niet alleen. Spontaan en soms gestimuleerd door de muziek die hij maakt komen de mensen in beweging om te dansen, chikung of tai-chi te doen. Dit inspireert hem en zet hem aan zijn gedachten en inzichten die hij opdoet over tai-chi tijdens deze ceremonies met de betreffende mensen te delen.

Ook deze keer heb ik tijdens de ceremonies inzichten opgedaan die ik te zijner tijd wil verwerken in mijn lessen. Een van die inzichten is dat tai-chi op diverse manieren een hulpmiddel is om balans te herstellen en daarmee een (spirituele) healing te activeren. Dit is in lijn met de traditionele Chinese geneeskunde die is gebaseerd op het inzicht dat veel klachten worden veroorzaakt door een balansverstoring in de interne energie.

Tijdens een van de eerste ceremonies kreeg ik na een tijdje de aandrang om tai-chi bewegingen te gaan doen. Ik merkte dat het mij hielp om een interne disbalans, veroorzaakt door teveel focus op werk en door de lange reis, op te heffen. Nadat ik een kwartier tot een half uur tai-chi had beoefend, was mijn innerlijke balans weer hersteld. Tegelijkertijd kwam ik tot het inzicht dat tai-chi niet alleen een helend effect op mijzelf had, maar ook op de omgeving en de mensen die zich daarin bevonden.

Balansherstel en healing door tai-chi

Enkele weken later tijdens een privéles bij mij thuis kwam een van de leerlingen tot een vergelijkbaar inzicht. Zij had met een andere student een partneroefening gedaan die ‘duwende handen’ oftewel tuishou heet, waarbij wederzijds contact en balans belangrijke onderwerpen waren. De betreffende leerling gaf aan dat het effect van de beoefening zich volgens haar ervaring niet beperkte tot de twee deelnemers maar zich verder verspreidde, voorbij de grenzen van de beoefenaars en van de ruimte waarin wij ons bevonden. Zij ervaarde dat er een connectie was tussen de microkosmische ervaring van balansherstel door de partneroefening en op een ander niveau tevens op de makrokosmische balans.

Ik denk dat Lucho hierop doelde toen hij aangaf dat tai-chi de meest sublieme spirituele dicipline is. De beoefening van tai-chi gaat namelijk niet alleen over jezelf, zoals bij mediteren, yoga of chikung. Het gaat ook over hoe jij je verhoudt tot je omgeving en de mensen om je heen en over de invloed die je daarop kunt uitoefenen. Bij (de beoefening van) tai-chi is er impliciet of expliciet, bewust of onbewust altijd een relatie tussen de mikro- en de makrokosmos. Wanneer dat besef vanuit je ervaring tot je doordringt, dan snap je waarom tai-chi daadwerkelijk de meest spirituele discipline is.