Wat ik leer van mantra meditatie
Ik ga zitten op mijn meditatiekussen en steek een kaarsje aan. Ik start de meditatie altijd met een slag op mijn Tibetaanse gong. Daarna focus ik op mijn houding. Ik maak contact met de aarde-energie en laat die door mijn rug stromen. Nét onder het midden van mijn rug stel ik mij een lichtpoort voor die zich opent. Dit licht maakt dat mijn hele wervelkolom een stukje naar boven wordt getrokken. Dan ben ik ready voor de meditatie.
Eigenlijk interesseert Verlichting mij niet
Met gesloten ogen duik ik als een diepzeeduiker de diepte in van mijn binnenwereld. Inmiddels is het observeren van mijn binnenwereld thuiskomen geworden. Ik zou mij een leven zonder meditatie niet meer kunnen voorstellen. Ik weet nog dat een vriend van mij vroeg: ‘én wanneer raak je dan verlicht?!’ Ik moest eerlijk toegeven dat ik eigenlijk niet goed weet wat er met ‘verlicht zijn’ wordt bedoelt. En eigenlijk interesseert mij dat ook ziet zoveel.
Voor mij is mediteren niets meer en niets minder dan het training van een staat van 'zijn'. Het is een bewustzijn dat ervoor zorgt dat ik ruimte creëer tussen mijn gedachtes. Door op deze manier met meditatie bezig te zijn schenk ik mijzelf een cadeau, namelijk dat ik een keuze heb om wél of niet naar de gedachte te luisteren en hóe ik wil reageren op een situatie.
Meditatie is voor mij de herinnering dat ik mijn gedachtes en emoties niet ben, maar dat ze zich tijdelijk door mij heen manifesteren. Door te mediteren voel ik dat ik verbonden ben met een groter geheel; een groter bewustzijn waar we allemaal verbonden mee zijn.
Meditatie is nooit saai
Ik zit nogsteeds met mijn ogen gesloten.
‘Hey ik was weggedwaald in een gedachte over meditatie’ hoor ik mijzelf denken. Als een hondje die terug wordt geroepen in zijn mand, roep ik mijn aandacht er weer bij. Ik herhaal bewust de mantra en ben weer aan het diepzeeduiken.
Op zo’n manier is de meditatie dus nooit saai, want mijn binnenwereld beweegt altijd en ik kan altijd leren van mijn onderbewuste.
Tot zover weer even een inkijkje in mijn meditatieproces.
Lin Wu Adams